Училишниот психолог Марија Миленковиќ за „Информер.рс објаснува дека прашање е само дали „некој сакал да види“ дека малиот Коста има некакви проблеми.
„Тоа можеа да го забележат и училиштето и родителите. Секако родителите биле тие кои морале прво да реагираат на индикаторите. Сигурна сум дека има некаква документација која ја кажува причината зошто Коста го сменил одделението“, вели таа.
И професорот по клиничка психологија д-р Радомир Чолаковиќ објаснува дека е неверојатно што никој не забележал нешто сомнително во однесувањето на Коста.
„Не можам да верувам дека психологот и педагогот од училиштето не забележале дека нешто не е во ред . Забележувам дека моите колеги многу зборуваат за теорија, а многу малку за пракса. Фактот дека Коста спиел во фотелја, а не во кревет, можеби укажува на тоа дека бил зависен од телевизија и компјутери, а кога тоа било забележано, некој морал да дејствува. Едноставно, има показатели дека некој има растројство на личноста, а за да се забележи тоа нарушување не мора да се биде психолог или психијатар“, вели д-р Чолаковиќ.
Коста уби девет ученици и чувар во белградското основно училиште.
