Ако се откажеме од нашето минато, не само што ќе бидеме без корени, ќе оставиме пат за Бугарија да каже дека сме бугарско малцинство кое во дадени историски околности се издвоило во Југославија, вели Катица Ќулавкова од МАНУ.
Според Ќулавкова, безумно е да се бара да си го поништиме сами државотворното право, потеклото и идентитетот кои се темелат на тоа потекло.
„Ние суштински и де факто не сме биле исти народ, ние сме биле два соседни народа кои како и многу други народи биле заедно во составот на големите империи. Ако тие воопшто биле во тоа време тука, бидејќи македонските Словени или словенските Македонци докажано е дека се домородни на оваа територија, за Бугарите има и други теории во кои не би навлегувала бидејќи не сум историчар“, вели Ќулавкова.
Таа се осврна и на Договорот од Преспа, со кој, според неа, сме ја поништиле историјата со тоа што се согласивме дека немаме ништо со антиката.
„Имале-немале, ние имаме право да ја истражуваме и бидејќи сме дел од таа територија и веројатно популација, имаме право да се повикуваме на неа и да ја штитиме, браниме и така натаму“, рече Ќулавкова.
Денеска во МАНУ беше одбележана 100-годишнина од смртта на Марко Цепенков, а според Ќулавкова токму врз творештвото на Марко Цепенков, ние денес можеме да истражуваме што е она што е специфично за македонската нација некаде во 19 век и почетокот на 20 век.
