Четирите мали деца кои преживеаја 40 дена во амазонската џунгла ги привлекоа светските наслови, триумфирајќи наспроти шансите.
Четириесет дена откако нивниот авион се урна во колумбиската џунгла на Амазон, четирите домородни деца се спасени – пронајдени неухранети, искасани од инсекти, но живи.
Браќата и сестрите од домородната заедница Хујото – на возраст од 13, девет, четири и 11 месеци – го преживеаја еден од најненаселивите делови на земјата во извонреден подвиг на отпорност против силните бури, грабливите животни и вооружените групи.
Ниту едно од децата не претрпе сериозни повреди и тие се наречени колумбиските деца „чудо“.
Знаењето за животот и мудроста стекнати од нивната баба можеби било од витално значење за нивниот опстанок, рече Џон Морено, домороден водач од блискиот Вопес.
„Гардијан“ пренесе четири приказни кои ги освоија срцата на луѓето и влејаа надеж.
„Вистинскиот Господар на мувите“
Во 1965 година, група од шест училишни момчиња беа затрупани на карпест остров јужно од Тонга во Тихиот Океан повеќе од една година.
Чувствувајќи досада од училиштето, тие решиле еден ден да земат рибарски брод. Спакувале две вреќи со банани, неколку кокосови ореви, стар нож и мало плинско. Но, откако заспале, момчињата ги разбудило ветровито невреме и водата им се срушила над главите. Тие плутале осум дена без храна, преживувајќи од дождовницата собрана во издлабените кокосови лушпи, сè додека не навлегле на малиот остров Ата на хоризонтот.
До моментот кога нивните спасувачи пристигнале 15 месеци подоцна, момчињата – на возраст меѓу 13 и 16 години – создале комуна со градина за храна, издлабиле стебла на дрвја за собирање дождовница и постојан оган. Тие се согласиле да работат во двојки на должности во градината, кујната и стражарење, а преживеаја благодарение на риби, кокос, питоми птици и јајца.
Додека за многумина, приказната звучи како филмска авантура, за Сионе Филипе Тотау, едно од шесте момчиња, сеќавањата на месеците поминати на островот се многу пострашни.
„Не бевме среќни таму“, рече Тотау, познат како Мано, за Гардијан во 2020 година.
„Ако сте биле на место, не знаете каде е, а исто така не сте виделе кој било од вашето семејство, мислам дека не би биле среќни да бидете таму… нема да бидете среќни додека не го видите вашето семејство“.
Тајландско спасување во пештера
Светот го задржа здивот 18 дена кога 12 млади фудбалери од Тајланд беа заробени во поплавена пештера со својот тренер во 2018 година.
Фудбалскиот тим со играчи на возраст меѓу 11 и 17 години – преживеале на издигната карпа на четири километри од отворот на пештерата, без храна, но се одржувале со медитација предводена од 25-годишниот тренер Екахол Чантавонг, поранешен монах, и со надеж за спас.
Девет дена им беа потребни на нуркачите да ги лоцираат тинејџерите во пештерата Там Луанг долга шест километри во планинскиот венец Дои Нанг Нон.
Беа потребни уште девет дена за целиот тим да излезе жив и во силниот сјај на дневната светлина и камерите да раскаже приказна која инспирираше повеќе филмови.
Во тридневните напори за спасување беа вклучени 18 нуркачи. Двајца спасувачи загинаа додека се обидуваа да ја спасат групата. Напорот за спасување вклучувал медицински прегледи и давање анестетик на секое дете, додека другите ги воделе на безбедно низ километри поплавен тунел.
Сам во јапонска шума, со мечки
По недоличното однесување на патување, седумгодишниот Јамато Танука бил оставен покрај патот во јапонска шума од неговите родители, со намера тоа да биде краток период на казна.
Меѓутоа, мислејќи дека е напуштен засекогаш, момчето се оддалечило и на крајот поминало речиси една недела во планинска шума населена со кафени мечки.
По шест дена го пронашле тројца војници кои барале засолниште од дождот. Влегле во колиба и го пронашле Јамато свиткан на душек, на пет километри од патот каде што бил оставен.
Момчето успеало да влезе во комплексот за обука на силите за самоодбрана во Хокаидо, качувајќи се преку оградата или поминувајќи низ грмушката од двете страни, и нашло колиба која случајно била оставена отклучена.
Облечен само во маица и тренерки, навечер Јамато бил виден меѓу два душека за да се загрее. Тој им рекол на војниците кои го нашле дека не јадел речиси една недела, иако се чини дека имал пристап до вода.
Докторот кој го прегледал по неговото исчезнување на Хокаидо, најсеверниот јапонски остров, рече: „Тој беше неверојатно мирен со оглед на тоа дека исчезна седум дена. Воопшто не го фатила паника“.
Кен Ногучи, планинар кој се искачил на Монт Еверест, на Твитер напиша: „Ако преживеал сам, тоа е чудо“.
Мали деца заробени по тешка сообраќајка во Австралија
Во декември 2022 година, на едно петгодишно девојче му се припишува „апсолутно чудо“ во подвигот на преживување, спасувајќи ги животите на нејзините двајца браќа – на една и две години – помагајќи им откако останаа заробени во остатоците од сообраќајна несреќа што ги уби нивните родители во далечната Западна Австралија.
Заробено во превртениот автомобил, малото девојче го ослободило својот едногодишен брат од појасот. Но, двегодишниот брат останал заробен на своето седиште повеќе од два дена по несреќата. Тројцата чекале покрај мртвите родители 55 часа на топлина од 30 степени додека семејните пријатели не ги пронашле покрај оддалечениот пат.
Тие биле многу дехидрирани и сè уште биле во автомобилот кога пристигнала помошта.
Мајкл Рид, братучед на таткото кој починал, рече дека е тешко да се замисли низ што ќе поминувале децата во тоа возило. Тој го опиша петгодишното девојче како „паметно и интелигентно дете апсолутно сака готвење и тесто за играње“.