Оваа година, државната манифестација „Охридско лето“, финансирана од јавните институции на земјата, се одвива без никакво претставување на албанската култура во официјалната програма. Во една држава каде Албанците претставуваат значаен дел од населението и културниот живот, целосното исклучување на секој албански елемент од еден национален фестивал е неприфатливо и загрижувачко.
Официјалната програма на „Охридско лето“ вклучува концерти, театарски претстави и специјални вечери посветени на европски култури, но ниту еден музички настан, театарска изведба или изложба не ја претставува богатата албанска културна традиција. Оваа културна тишина е сама по себе исклучувачка порака и доказ дека пристапот кон албанската култура во државните институции не е застапен, туку маргинализиран.
Иронично, фестивалот беше отворен во присуство на Претседателот на Република Албанија, г. Бајрам Бегај, но ниту тоа не беше доволно за организаторите да размислат за вклучување на албанскиот јазик и култура во програмата. Не само што нема никакво претставување на албански уметници, туку целосно недостига секоја точка што би го одразувала идентитетот, традицијата или современото творештво на Албанците во Северна Македонија.
Албанската култура е и треба да биде природен дел од секоја културна манифестација од национално ниво. Нејзиното отсуство од ваква манифестација не е организациско прашање, туку показател на исклучувачка политика што се вкоренува во институционалниот систем на културата.
Демократската унија за интеграција изразува длабока загриженост за овој исклучувачки пристап и ги повикува одговорните институции да дадат објаснување за ова целосно игнорирање. Владата, Министерството за култура и раководството на фестивалот треба да сносат одговорност за недостигот на претставување на една од главните заедници во оваа земја, не само на јазик, туку и во духот, уметноста и идентитетот.
ДУИ ќе продолжи да го брани културниот диверзитет и, во неговата рамка, достојното претставување на албанската култура на сите институционални нивоа, со убедување дека културата не е средство за исклучување, туку столб на соживотот и општествениот развој.
