Ѓорѓе Фириќ од Лозница вели дека неколку часа по уривањето на настрешницата на железничката станица во Нови Сад, ги посетил болниците барајќи ги ќерките Валентина (9) и Сара (5), како и татко му Ѓорѓе.
Им се јавив, барав од болница во болница, а тие веќе одамна беа мртви, раскажува Фириќ во интервју за Блиц со плачлив глас.
-Штом слушнав што се случи, се обидов да дојдам до нив по телефон. Се јавив на татко ми, ѝ се јавив на Тина, никој не ми одговори … Одев од болница до болница, ги барав насекаде, но сите беа мртви одамна. Дури после полноќ ни се јавија од полиција и нè известија за најстрашната вест, изјави Ѓорѓе, кој и ден претходно едвај зборуваше од болка и агонија.
Волонтери од Организацијата за пребарување и спасување на Србија, кои беа ангажирани во Нови Сад, се појавија на телевизијата Информер и се потсетија на шокантните моменти кога ги нашле Фириќешите под урнатините.
-Бевме на железничката станица во Нови Сад околу 12:30 часот и екипите веќе беа на терен. Кога стигнавме, прво бевме обземени од шок и неверување. Ова е наш град, наш народ … Не знаеш што те чека. Но, ги оставивме емоциите на страна, отидовме во професионален режим и ја започнавме спасувачката операција. Но, тие сцени беа страшни. Особено сцената кога видовме дедо под урнатините како ги гушка неговите внуци Тина и Сара. Тоа не може да згасне, да се заборави, на тоа не можете да останете имун, изјави Драган Бјелиќ од оваа организација.
