Еден литар флаширана вода во просек содржи речиси четвртина милион парчиња нанопластика, според новото истражување објавено во Зборникот на Националната академија на науките во Америка.
Со димензии помали од еден микрон, овие нанопластики често се мал дел од големината на дамка домашна прашина. Во новата студија, научниците развија нова техника која покажа дека бројот на нанопластични честички во флаширана вода е помеѓу 10 и 100 пати поголем од претходно проценетиот, рече Веи Мин, биофизичар од Универзитетот Колумбија и коавтор на студијата.
„Секоја година ширум светот се произведуваат милиони тони пластика“, вели Даглас Вокер, аналитички хемичар од Универзитетот Емори кој не бил вклучен во новото истражување. Микроскопските честички од таа пластика може да завршат во храната и пијалоците во производниот процес. Тие може да се внесат преку пластични цевки што се користат во машините, или да се исцедат од пакување како што се пластични шишиња.
„Ако размислувате за потенцијалот за нивното присуство како загадувачи на животната средина, тоа е огромно“, рече тој.
„Пијте филтрирана вода од чешма секогаш кога е можно. Филтер кој има големина на пора од 1 микрон или помалку може да помогне да се намали микропластиката во водата. Но, треба да бидете сигурни дека вашиот филтер не е направен од самата пластика, рече д-р Вокер. Наместо тоа, користете керамички или јаглеродни филтри“.
Но, додека нанопластиката и малку поголемите честички, познати како микропластика, сѐ повеќе се наоѓаат во нашата храна, пијалоци, па дури и во нашите тела, нивните ефекти врз нашето здравје се сè уште нејасни.
Неколку мали студии открија дека тие можат да ја преминат крвно-мозочната бариера, да влезат во плацентата и да се појават во нашата урина.
