Инцидентот што се случил доцна во ноќта на 24 мај е бизарен. Непознато возило се приклучило на колоната на германскиот канцелар Олаф Шолц за време на неговата посета на Франкфурт по повод 25-годишнината од основањето на Европската централна банка и остана во колоната до пристигнувањето на аеродромот во Франкфурт, каде што чекаше официјалниот авион на канцеларката. Но, додека Шолц се качувал во авионот, 48-годишен маж му пришол на канцеларот, го прегрнал и го бакнал. И дури тогаш службениците за обезбедување на канцеларот го оттргнаа од Шолц.
После тоа сите се обидоа да ја минимизираат важноста на инцидентот. Канцеларот Шолц изјави дека „во ниту еден момент не се чувствувал загрозен“, дека поради природата на неговата работа „тој е навикнат луѓето да му приоѓаат и да ги изразуваат своите чувства“ и дека е „сигурен дека е во добри раце“ на службеникот за заштита, објави Дојче Веле.
Но, тој инцидент во никој случај не беше неважен: непознатото лице можеше да му направи што сака на канцеларот во тој момент и никој не можеше да знае дали човекот има оружје.
Германската министерка за внатрешни работи, Ненси Фезер, уште при средбата со нејзината чешка колешка на границата на двете земји веднаш изјави дека „такво нешто не може да се дозволи“ и нема сомнеж дека следеле многу сериозни дискусии не само со непознатиот маж, туку и со секој поединечен службеник за обезбедување на канцеларот.
Франкфуртер алгемајне цајтунг, исто така, детално го истражи овој инцидент – и како што се испостави, тоа е уште полош срам за германските служби отколку што првично изгледаше. Затоа што во принцип германскиот канцелар е едно од најдобро заштитените лица во оваа земја и неговата заштита има цела низа слоеви – и се чинеше невозможно некој да помине низ сите.
Пред сè, постои техничка заштита: службениот автомобил на канцеларот само изгледа како обично возило, што во никој случај не е. За техничките детали не се разговара, но треба да се потсети дека германските функционери го имаат и искуството од атентатот со рачна граната врз оклопниот автомобил на американскиот генерал Кросен во Хајделберг во 1981 година, што го извршија припадници на левичарската терористичка група Фракција на Црвената армија. Инаку, генералот бил само полесно повреден во обидот за атентат.
Потоа доаѓа безбедносниот персонал: веднаш до канцеларот се специјално обучени службеници на Федералната канцеларија за криминал (Bundeskriminalamt) и само филмска имагинација е дека нивната задача е да „запрат куршум“ наменет за личноста што ја штитат со своето тело. Мртов офицер не може никого да заштити, но нивната прва задача е веднаш и по секоја цена да го извлечат заштитеното лице надвор од опасност.
Третиот слој на заштита се службениците на Федералната полиција (Bundespolizei) чија задача е однапред да откријат и да ја отстранат секоја закана за лицето што го штитат. И сега доаѓа нешто што очигледно беше причина за овој инцидент: за време на посетата на канцеларката на Франкфурт, има и четврти слој на заштита – службеници од кривичната канцеларија на покраината што ја посетува, односно провинцијата Хесен, кои исто така организираат придружба на мотор за конвојот на полицијата од таа провинција за да може колоната да помине без оглед на сообраќајните прописи. Не може возилото на лице под заштита да стои некаде ниту еден момент, бидејќи тоа е неприфатлив безбедносен ризик.
Како што констатира новинарот на весникот ФАЗ Екарт Лохсе, непознатото лице се приклучило на конвојот на канцеларот во Офенбах, а неговото возило предизвикало конфузија. Сите веднаш би забележале ако тоа беше црвена Дачија или жолта Форд Фиеста, но тој возел црно Ауди А5. Ауди се службени возила на полицајците, дури и да е модел со две врати – тоа тешко ќе се види во ретровизор само од напред кога возилото ќе се приклучи на задниот дел од колоната.
Мора да се признае, аудито на натрапникот немало полициски регистарски таблички и сите во конвојот имале список со броеви на возила кои учествувале во придружбата, но очигледно полицајците од Франкфурт верувале дека подоцна му се приклучило возилото на колега од Берлин, а берлинците мислеле дека сигурно било некое полициско возило во Хесен.
Тоа беше само првиот неуспех: вториот беше на влезот на аеродромот во Франкфурт, каде што службениците го пропуштија целиот конвој – плус натрапникот, иако имаа и регистарски таблички и, се разбира, бројот на возила што требаше да бидат во конвојот. Но и тие не нашле ништо сомнително во тоа што имало друго Ауди, наместо тоа целата колона дошла до официјалниот авион на германската влада кој стоел на пистата.
А потоа доаѓа третиот, донекаде неверојатен пропуст: сите возила на конвојот стоеја пред авионот некое време затоа што канцеларот телефонирал – разговорот завршил во 22:30 часот. Тогаш сите морало да го видат непознатото Ауди, кое тешко дека можело да биде службено возило, а дури кога канцеларот Шолц излегол од автомобилот и се упатил кон авионот, по што излегол и натрапникот, му пришол, па го бакнувал и прегрнувал додека сите службеници стоеле околу него, не верувајќи им што се случува.
Идентитетот на натрапникот не е објавен, но Шпигел пишува дека станува збор за лице со грчко потекло кое живее во блиската Ханау. Што е уште полошо, неговата крв била позитивна за кокаин што го користел претходно, а неговото објаснување пред полицајците зошто го направил тоа е еднакво смело – и глупаво: тој тврди дека мислел дека тоа е некаква венчавка, па се придружил да се забавува малку на сметка на младенците. И веројатно жали што нема фотографија или видео од тој потфат – тоа ќе му гарантираше слава, не само во Германија.
Натрапникот одамна е ослободен и против него е поведена бенигна постапка за нарушување на јавниот ред и мир. Тешко е да се каже дали полицијата ќе ја интересира од каде го набавил кокаинот, под чие влијание бил: германските власти знаат дека цел свет им се смее и повеќе би сакале да го закопаат целиот случај некаде длабоко, длабоко во фиока.
