На влезната врата од зградата во белградската населба Врачар на адресата „Краљица Наталија“, каде со семејството живее момчето Коста К. стои натписот поставен од семејство кое живее на петтиот кат, а е упатен до новинарите. Посочуваат дека немаат коментар освен да изразат сочувство до сите, пишува Винко Паиќ за Слободна Далмација. Во оваа зграда живее Коста К., 13 годишното момоче кое уби девет лица, од кои осум беа деца.
Станот во кој живее семејството на момчето-убиец се наоѓа на третиот кат. Адресата е на само 500 метри од основното училиште каде во средата наутро се случи крвавиот напад на 13-годишниот Коста, во кој животот го загубија осум деца и еден чувар.
На вратата од станот на семејството на момчето се залепени три слики од анимирани филмови и таблички со имиња на кирилица. Ништо не сугерира дека токму зад таа врата момчето го смислувало својот пеколен и дека токму од тоа место излегол со оружје и лист хартија со имињата на врсниците што ги сакаше да ликвидира.
Според соседите, во него сега престојува семејна пријателка на родителите на Коста. Мајката и 10-годишната сестра на момчето се пренесени на безбедна локација, таткото се уште е во притвор, додека Коста е на Клиника за невропсихијатрија.
Во нејзиниот стан, новинарската екипа на „Слободна Далмација“ ја пречека првата сосетка на семејството К., која со нив отиде на летување, а го сака Коста како свое дете, госпоѓата Оливера Лесковац Ројник. Таа се уште нема дадено изјави со никого, а ја пречека екипата, бидејќи како што вели таа, новинарот и снимателот пристигнале од Сплит.
– Кога слушнав што се случи вчера, не ми падна на памет, ниту во најмрачните мисли, дека ова му се случило на доброто семејство. Ми се јави сосед, на телефон викаше, плачеше, врескаше. Вели: ‘тоа што штотуку го слушнавте, го направи’. Бев во пижами, немав сила ни да облечам тренерка и да одам таму кај нив – се сеќава Оливера, чиј внук оди во истото училиште каде се случи крвавиот масакр.
– Се разболев од тага и беда. Коста го познавам од раѓање. Како и да го гледате, тој е убав, висок, убав, паметен, одличен ученик. Во секој поглед е натпросечен, победи на сите училишни натпревари. Играше и кошарка. Беше малку премолчен, но и неговите родители не беа многу зборливи.
Го прашував татко му, знаејќи дека одат на тоа стрелиште: „Владо, не ти е доста од војната, зошто го имаш тоа оружје?“.
Новинарската екипа ја праша сосетката какви се родителите на Коста.
– О, прекрасни, фини, скромни луѓе… Тато е доктор, радиолог, еден од нашите најпознати доктори, мајката е професорка, предава биологија на факултет. Нашите деца се дружеа заедно. Ништо не укажуваше на тоа дека може да се случи таква трагедија. Кој е тука виновен? Можеби татко му го однел таму на тоа стрелиште и го навлече на тоа? – прашува Оливера.
Таа се сомнева дека семејството некогаш ќе се врати на оваа адреса.
„Не сум сигурна. Но, што се однесува до нас станарите, тие можат да се вратат утре. Сите ќе бевме со нив“, додава таа.
„А со Коста?“, прашува новинарот
„И со него“, одговара сосетката, на што новинарот допрашува: „И покрај се?“, на што добива одговор:
– И покрај сето ова. Верувај ми. Како можеме да му судиме? Толку години го познавам детето. Постојано се прашувам зошто, зошто и зошто? Што стана со Коста…? Сите се прашуваме и стравуваме што ќе се случи со семејството сега. Сите ние навистина ги сакаме и тие беа толку добри со нас сите овие години. Ни помогнаа. Кога ми требаше нешто во куќата, секогаш му се јавував на Влада (таткото на Коста).
Новинарот се интересираше: „Ако Коста е на слобода и го видиш во зграда, ќе се плашиш од него?“
„Нема! Нема да се плашам. Не…“- децидно рече госпоѓа Оливера.
Успеавме да поразговараме со уште неколку соседи од семејството К, пишува „Слободна Далмација“. Никој од нив не сакал да застане пред камера. Но, сите се согласуваат во едно: никогаш не замислувале ваква невидена трагедија од страна на Коста.
„Тоа е фино семејство, незамисливо е што доживеаа. Момчето секогаш се поздравуваше, ми се нудеше да ги носи моите торби за пазарење кога ќе ме видеше во лифт, сите сме во шок, што да ви кажам“- рекол сосед и додал:
– Беше крајно мирен, како мало девојче. Подготвени да им помогнат на сите. До вчера не знаев дека татко му има пиштол. Не можев ни да замислам дека го носи на стрелиште. Видов вчера кога полицијата го извади од станот, мајка му е фина жена. Навистина бев изненаден од сето ова и сочувствувам со сите – заклучил еден од првите соседи на семејството К., пишува Винко Паиќ за Слободна Далмација.
