Кина во понеделникот успешно го лансираше третиот и последен дел од својата нова вселенска станица Тиангонг, а остатоците од ракетата тешка 23 тони ќе паднат некаде на Земјата овој викенд. Проблемот е што никој не знае точно каде ќе завршат.
Модулот Mengtian, во кој се сместени научни експерименти, беше лансиран на кинеска ракета Long March 5B. Откако модулот беше испорачан во орбитата, тој се одвои од ракетата.
За разлика од повеќето модерни ракети кои се дизајнирани да слетаат во оддалечен дел од Тихиот Океан, Long March 5B почна да орбитира околу Земјата откако го исфрли модулот и не е познато каде ќе падне при неговото повторно влегување во атмосферата, што треба да се случи петок навечер или во сабота наутро.
Иако никој не ја контролира патеката на ракетата и не се знае каде ќе се урне, мала е веројатноста дека нејзините остатоци ќе погодат населено место, пишува Business Insider.
Со оглед на ситуацијата, експертите можат само да проценат колку од ракетата Long March, која е приближно со големина на зграда од десет ката, ќе удри во Земјата. Дел од неа веројатно ќе изгори при минување низ атмосферата, но самата ракета е преголема за целосно да „испари“.
„Се проценува дека 20 до 40 отсто од масата на голем објект ќе го преживее влегувањето во атмосферата“, велат експерти од американската непрофитна организација Aerospace Corporation за Business Insider.
Тие додаваат дека околу 88 отсто од населението на Земјата живее во областа каде би можеле да паднат отпадот, но само неколку отсто од нив живеат во густо населени области. Поголемиот дел од тој простор е окупиран од океани и ненаселени делови на континентите.
И покрај ова, лидерите на вселенската агенција ја осудија практиката на неконтролирано повторно влегување во Кина, велејќи дека тоа претставува ризик за човечкиот живот и имот.
Ова е четврти пат како остатоците од кинеската ракета Long March 5B ги загрозуваат човечките животи. По секое такво лансирање (во 2020, 2021 година и во јули 2022 година) неговите делови повторно паѓале на Земјата,пренесе Индекс.хр.
