Пандемијата на коронавирус може да го промени светот на истиот начин како што тоа го направија Втората светска војна и големата депресија, оценува „Њујорк тајмс“.
Годината е 2022 и коронавирусот конечно е победен, по година и пол беда и менување на карантинот и нови бранови, животот конечно почнува да се враќа во нормала, вака „Њујорк тајмс“ го почнува текстот во кој се обидува да открие како би изгледал животот во 2022 година, кога светот би излегол на крај со пандемијата.
Враќањето во нормала, сепак, нема да значи враќање на старо. Тоа ќе биде нов свет, со нови економски правила и рецесија, која ќе го промени поредокот на работите за цели идни генерации. Пропаѓаат фирми, се затвораат универзитети, исчезнуваат кината, крузерите…пренесува „Спутник“.
Во текстот се наведува дека иднината, секако, е целосно неизвесна и не постои начин да се предвиди со егзактна прецизност, но актуелната пандемија сè повеќе изгледа како настан што ќе дефинира цела една ера.
„Малку кој може да замисли некое сјајно сценарио, што би можело да се случи во најдобар случај, кога вирусот продолжува да го заплискува целиот свет во бранови и толку многу земји во светот секој ден бројат нови жртви, десетици, стотици и илјадници“.
Како што се нагласува во текстот, работата која ќе влијае на тежината и далекусежноста на последиците од пандемијата е насоката во која се движи самиот вирус.
„Доколку науката набрзо не донесе решение и вирусот не го победиме до крајот на оваа година, промените во секојдневниот живот најверојатно нема да бидат трајни“.
Сите индустрии кои се засновани на меѓучовечки контакт се сериозно загрозени.
Сценариото кое новинарот на „Њујорк тајмс“ го претставува се заснова на претпоставка дека вакцината ќе стигне во некој момент во 2021 година. Сепак,тој напоменува еден важен факт: многу работи нема да се променат.
„Историјата нè учи на тоа – финансиската криза во 2008 година не го урна Волстрит, првиот Афроамериканец претседател на САД не ја однесе оваа земја во доба на расни помирувања… Но, ако пандемијата продолжи и следната година, би можела во колективната свест да ги надмине настаните од претходните неколку децении и да заземе позиција каква што има Втората светска војна – како настан кој ќе го окупира вниманието на целиот свет уште долго време откако ќе биде ставен крај на истиот и оној кој го менува ритамот на секојдневниот живот“.
Економистите со кои разговарал весникот сметаат дека ќе страдаат компаниите со лоши деловни модели, иако добро им одело пред пандемијата. Жртви ќе бидат и локалните медиуми кои веќе се борат за опстанок, како и традиционалниот концепт на купување, а вирусот ги зголемува постоечките проблеми во образовните системи и функционирања на универзитетите.
Навиките е извесно дека ќе се менуваат и за учениците и за студентите и за работниците. Состаноците можеби трајно ќе се одржуваат преку апликациите „Фејс тајм“, „Зум“ и „Гугл мит“.
Некои големи компании во Америка веќе им соопштиле на вработените дека најверојатно засекогаш ќе работат од дома и деловните простории ќе ја загубат својата примарна функција.
