Луѓето кои работат во итната медицинска помош биле подготвени да ги загрозат животите за да им помогнат на ранетите во двете злосторства во Србија. Дотрчале уште пред да се уапсат сторителите, а проф. Д-р Владимир Ѓукиќ, и директорот на КБЦ „Д-р Драгиша Мишовиќ“ откриваат се за повредите, штетите и последиците од ранетите.
„Поминаа само седум дена на жалост и сите сме поразени. Србија треба да биде во мрак. Состојбата на повредените е нешто подобра отколку кога првично се грижевме за нив, но сепак е исклучително тешко.
Станува збор за прострелни рани предизвикани од екстремно огнено оружје. Тоа е калашников кој прави страшно уништување на ткивото каде што влезната рана е помала, а излезната е голема, уништувајќи коски, меки ткива и крвни садови“, открива проф.д-р Ѓукиќ и додава:
„Има повреди на екстремитетите кои моравме да ги погрижиме заедно со колегите од КБЦ Земун и ги повикавме колегите од Бањица да ни помогнат бидејќи се работи за сериозна повреда на бутната коска. Ги истражувавме васкуларните структури, беше поставена целосна дијагноза, сепак , поради сложеноста на траумата и спиналниот шок, во договор со Клиничкиот центар таму префрливме еден пациент“.
„Јас сум воен хирург, бев во војна две години. Подоцна бев во Ургентниот центар за време на бомбардирањето. Ова е нешто што, се надевам, е последен пат во кариерата на српските хирурзи да го имаат проблем за згрижување тешко повредени деца и млади.Моите молитви се и со децата кои се уште се многу тешки на неврохирургија во Тиршова и во Клиничкиот центар на Србија“, рече докторот Мишовиќ и ги пофали луѓето кои работат во Итната помош.
