Битолскиот пожарникар Александар Тодорчевски, познат како Ато, неодамна го сподели своето ужасно искуство со гаснење на големиот пожар над обиколницата во Битола на 15 јули 2024 година. Лицето, грбот и нозете, како и неговата лева рака, настрадаа со изгоретини во оваа негова мисија. Ато полека заздравува и е благодарен за поддршката од неговата заедница.
Тодорчевски беше повреден додека со битолската група на пожарникари се бореше со огнената стихија над Битола, која бргу го опколи него и неговите колеги.
„Огнот нè зафати од заседа, нè опкружи како во прстен“, се сеќава тој. „Морав да трчам низ пламенот за да избегам. Мислев само како да останам жив“. Сега дома со семејството Тодорчевски изразува длабока благодарност за медицинската нега што ја добил, посетите од локалните власти и желбите од битолската заедница. Решен е бргу да закрепне и да се врати на работа, дури и ако тоа значи да почне со полесни обврски.
Размислувајќи за голготата, Тодорчевски вели: „Останав свесен. Знаев дека сум со изгореници, но да го пуштев колегата да ме извлекува, двајцата ќе бевме повредени. Сѐ се случи во миг, но ми се чинеше како цела вечност“.
Битолската заедница се собра околу своите пожарникари и со помош во деновите на пожарот и потоа прогласувајќи ги за херои со нивните немилосрдни напори да ги контролираат пожарите. Сепак, Тодорчевски се соочи и со критики на некои од социјалните мрежи, кои ги омаловажуваа пожарникарите и ги обвинуваа за политичка пристрасност. Тој смета дека овие коментари се навредливи нагласувајќи ја посветеноста и ризиците што ги преземаат пожарникарите за да ги заштитат животите и имотот. „Тоа е неприфатливо“, вели тој. „Со секоја интервенција си ги ризикуваме животите, а најмалку што заслужуваме е почит“.
Во Битола, во средината на јули беснееа неколку пожари. Над 50 лица, вклучително и 35 пожарникари, волонтери и членови на доброволни противпожарни здруженија, неуморно работеа за да ги локализираат пламените јазици. Ситуацијата беше толку тешка што беше потребна воздушна поддршка, вклучително и меѓународна помош. Координираната акција помогна да се спречат пожарите и да се прошират кон Националниот парк Пелистер, што можеше да доведе до катастрофални последици.
И покрај оваа лична несреќа, Тодорчевски останува трогнат од изливот на поддршка од неговата заедница. „Пожарите ги зближија битолчани“, забележува тој истакнувајќи ги волонтерските напори и едноставната, но значајна благодарност од граѓаните. „Кога некој граѓанин ќе ве сретне на улица и ќе ви каже благодарам или кога децата ќе се сетат на името на пожарникарот што ги спасил, тоа значи сѐ“.
Тодорчевски, по напуштањето на болницата, во знак на благодарност доби подарок ваучер од ЈК „Травел“ за семеен одмор во Грција. Оваа мала награда има цел да обезбеди одмор и закрепнување за него и неговото семејство по трауматичното искуство. Гестот ја одразува благодарноста на заедницата за храброста и посветеноста на пожарникарите. Дополнително, градоначалникот Коњановски предложи официјални награди од Советот на Општина Битола за да се оддаде почит за исклучителните напори на Противпожарната единица за време на неодамнешните пожари.
Приказната на Александар Тодорчевски е доказ за храброста и издржливоста на пожарникарите и потсетување на критичната улога што ја играат во заштитата на нивните заедници, често изложени на голем личен ризик.
Да ги почитуваме.
