Еден од најголемите југословенски филмски режисери на сите времиња, почина на 97-годишна возраст, потврдија членовите на неговото семејство.
Булајиќ е роден на 22 март 1928 година во градот Вилуси, на половина пат меѓу Требиње и Никшиќ, а во Сараево живеел до избувнувањето на Втората светска војна, а потоа се вратиле во родното Вилуше и веќе на 13 јули 1941 година им се придружиле на партизаните.
Во еден момент, целото семејство беше затворено во италијански фашистички концентрационен логор. Најстариот брат Ѓорѓе загинал во војната, а Стеван и Вељко преживеале, иако и тие биле ранети.
Булајиќ завршил средно училиште во Сараево. По војната наоѓа место во Домот на ЈНА во Загреб, каде се дружел со помлади повоени интелектуалци. Тогаш се заинтересирал за кинематографија, се запишал на филмска режија во Centro Sperimentale во Рим. Дипломирал во 1959 година, им помагал на големи режисери како Федерико Фелини и Виторио Де Сика, а потоа се враќа во поранешна Југославија.
Во 1959 година го снимил својот прв долгометражен филм „Воз без возен ред“ (за повоените миграции на населението). Делото е наградено со две Златни арени и со наградите Славица и Јелен во Пула, како и со наградата на Град Загреб. Филмот на Сијледи „Војна“ (1960), визија за воената катастрофа, беше награден со Златна и Сребрена Арена во Пула. Булајиќ постигна голем успех со филмот „Узаврели град“ (1961), за животот во новиот индустриски центар, кој ја доби и Златната арена во Пула.
Неговите филмови постигнаа најголем успех кај домашните и странските гледачи. Неговиот филм „Битката на Неретва“ беше номиниран за Оскар во 1970 година.
Воениот спектакл на Булајиќ „Битката на Неретва“ – во кој играа холивудските ѕвезди Јул Бринер и Орсон Велс, познатиот италијански актер Франко Неро и советската ѕвезда Сергеј Бондарчук – беше номиниран за Оскар во 1970 година. Постерот за „Битката кај Неретва“ е дизајниран од познатиот сликар Пабло Пикасо, кој тоа го направи само во случајот со „Андалузиското куче“ на Буњуел.
Булајиќ е авторот чии филмови постигнаа најголем успех кај домашните и странските гледачи. „Козара“, „Воз без возен ред“, „Атентат во Сараево“, заедно со „Битката на Неретва“ се на врвот на листата на најгледани филмови во поранешна Југославија. Тие четири филма беа прикажани во многу земји, а неговите филмови донесоа голем профит.
-Бев и останав целосно режимски режисер. Зад мене и моите филмови застана лично Маршал Тито, секој мој филм чинеше по 17 југословенски филмови. И колку бев привилегиран, и се гордеам со тоа, бидејќи и донесов углед и пари на мојата татковина Југославија и на мојот народ – изјави Булајиќ во 2010 година за функцијата државен директор.
„Скопје 63“, долгометражен документарен филм, се прикажуваше на сите телевизии во светот и на авторот автор му ја донесе престижната награда Калинга на УНЕСКО за „врвно достигнување во областа на уметноста и науката“.
