Тоа беше момент кој ја сумира неискажливата болка од земјотресот во Турција: татко ја држи за рака својата 15-годишна ќерка, единственото нешто што се гледа од нејзиното тело згмечено од бетон.
Месут Ханчер седеше сам на купот скршени тули што некогаш беа негов дом, несвесен за светот и обземен од тага.
Неговата ќерка Ирмак била мртва. Но, тој одбил да ја пушти, галејќи ги најзините прсти кои штрчеле од душекот на кој спиела кога во понеделникот се случил првиот земјотрес пред зори.
Немаше спасувачки екипи. Преживеаните избезумено го пробиле патот низ урнатините со раце за да ги најдат своите најблиски. Рамките за кревети на искршените балкони, искинатата облека и играчките ја раскажуваат приказната за изгубените животи.
Беше предоцна за Ирмак, едно од речиси 20.000 лица за кои беше потврдено дека загинале во најсилниот земјотрес што ги погоди Турција и Сирија во речиси еден век.
Но, искусниот фотограф на АФП, Адем Алтан, кој побрза на местото на настанот од Анкара, не можеше да го тргне погледот од неподвижниот татко кој тивко тагуваше.
Тој ја насочи камерата кон Ханчер од далечина од 60 метри. Тоа беше чувствителен момент. Но наместо да го избрка, таткото го поканил фотографот кај себе. „Фотографирај го моето дете“, му рекол со низок растреперен глас.
Таткото сакаше светот да ја види неговата и тагата на неговата земја. И светот ја виде.
Фотографијата на АФП се појави на насловните страници на големите весници ширум светот, вклучувајќи ги Фајненшл Тајмс и Волстрит журнал.
„Додека снимав постојано си велев „колква огромна болка е тоа“. Не можев да се спречам да не плачам. Останав без зборови“, рекол Алтан.
Го прашал Ханчер како се вика и како се вика ќерка му. „Тој зборуваше тешко, па не можев премногу да разговарам со него“, вели Алтан.
Алтан доби илјадници пораки од луѓе ширум светот кои сакаат да понудат поддршка.
„Многумина ми кажаа дека никогаш нема да ја заборават оваа слика“, рече тој,пренесе Индекс.хр.
