По смртта на неговиот татко, Димитриј ја наследил титулата војвода, и бидејќи бил воспитан како христијанин, тој го проповедал христијанството наместо да го истребува според наредбата на царот Максимилијан.
Кога царот дознал што прави Димитриј, го фрлил во темница, а потоа го избодел со копје.
Неговото тело било фрлено, но христијаните го пронашле и тајно го закопале. Исцелувањата почнале да се одвиваат на местото каде што бил погребан Свети Димитриј. Од благодарност, излекуваните луѓе изградиле црква на неговиот гроб. За време на ископувањето на темелите, биле пронајдени останките на Свети Димитриј, кои се чуваат во црквата Свети Димитриј во Солун.
Обичаи и верувања
Митровден е петтиот најчест празник кај нас. На овој ден, во храмовите се служи литургија и молитва во чест на Свети Димитрија. Верниците носат празничен колач, а прославата продолжува во домовите со палење кандило и свеќи.
Митровден се смета за граничен ден: завршува летната половина од годината, започнува зимската половина.
На Митровден се „предвидува“ времето, па се верува дека ако на овој ден врне дожд и мраз, ќе имаме долга и студена зима со многу снег! Доброто време, од друга страна, најавува блага зима.
Се верува дека целата работа за зимата мора да биде подготвена до Митровден: да се набави дрва, да се обезбеди зимница… Вук Караџиќ напишал: „Како ти е на Митровден во куќата, така ќе ти биде и цела зима!“.
Што не смее да се прави пред Митровден?
Според народните верувања, секој треба да биде дома во пресрет на Митровден и Ѓурѓевден, бидејќи кој не е дома тогаш ќе преноќува во туѓи домови до крајот на годината. Ова се смета и за најважен митровденски обичај.
Дополнително, во Србија постои верување дека децата не треба да се караат на Митровден, без разлика колку лошо направиле, бидејќи наводно ќе бидат непослушни цела година.
