„До кога ќе се одложува правдата, до кога ќе се одложува вистината и до кога ќе се одложуваат нашите животи?!“ – со овие зборови, исполнети со болка и револт, денеска се обратија родителите на загинатите деца од кочанската трагедија, незадоволни од новото одложување на второто судско рочиште за случајот „Пулс“.
Маршот за ангелите започна од Паркот на револуцијата во Кочани, придружен со силна, но мирна порака – дека се чекори „со љубов, со болка и со достоинство – во име на оние кои повеќе не можат да чекорат“. Организаторите подвлекоа дека ова не е протест, туку достоинствен потсетник дека зад секој број во судските списоци стојат човечки животи, семејства, уништени иднини и болка што не избледува. Родителите јасно порачаа дека нема да замолчат и дека ќе продолжат да се борат за правично судење за трагедијата во која згаснаа 63 млади животи.
„Второто одложено рочиште не беше само административно одложување. Тоа беше уште еден удар врз 63 семејства. Уште една пауза што ја продлабочува нашата болка. Уште една пречка на патот кон правдата. Но и уште еден доказ дека: НИЕ НЕМА ДА СЕ ПРЕДАДЕМЕ! НИЕ НЕМА ДА СЕ ПОВЛЕЧЕМЕ! НИЕ НЕМА ДА ЗАМОЧИМЕ!“ порачаа родителите, додавајќи дека сè уште го чекаат обвинителниот акт за полицајците и одговорот на најважното прашање: „Кој и зошто не реагираше навреме? Кој не ја заврши службената должност? И зошто не била дадена помош која можела да спаси животи?“
Второто рочиште, одржано во судницата во затворот Идризово, повторно беше одложено затоа што адвокатите не го добиле новото обвинение. Според родителите, ова претставува уште едно понижување, уште едно продолжување на агонијата што трае повеќе од една година.
Револтот дополнително се засили кога, по рочиштето, родителите на излез од судот се најдоа лице-в-лице со обвинетите и нивните адвокати на истиот паркинг – без никаква организација, кордон или минимално чувство за почит кон нивната болка.
„По одложувањето, излеговме од судот со стегнати души. И токму тогаш видовме уште една неправда. На истиот паркинг, без никаква организација, нас – родителите на загинатите деца – нѐ ставија рамо до рамо со обвинетите. Лице в лице. Како да сме еднакви страни во нечиј административен записник. За нас тоа не беше само ‘логистичка грешка’ – тоа беше уште едно понижување“, раскажаа дел од родителите.
Организаторите на маршот порачаа дека оваа борба е многу поголема од еден судски процес. Тоа е повик до државата да покаже совест, до институциите да дејствуваат одговорно и до целото општество да не молчи пред трагедијата што ја оголи системската немарност.
Родителите велат дека ќе продолжат да чекорат, да зборуваат и да бараат правда – во името на 63-те млади животи кои никогаш нема да се вратат дома, но чија вистина мора да се испочитува.
