📉 Скопје – град на станови без живот
Во момент кога глобалниот тренд се насочува кон зелени градови, одржлива урбанизација и почист животен простор, Скопје оди во спротивна насока – бетонизација, загадување, колапс на јавната инфраструктура и прегревање. Станува збор за метропола што во 2025 година наликува на урбана антиутопија, каде единствените што изгледа веруваат во нејзината иднина се инвеститорите и банкарите.
⸻
🏗️ Бетон до бесвест – без план, без душа
Секоја слободна педа земја во Скопје е претворена во градилиште. Зграда до зграда, фасада до фасада – но, каде се дрворедите? Каде се парковите, каде се луѓето? Градот станува неподнослив лавиринт на бетон и челик, без никаква хармонија со околината, без урбанистичка визија. Урбанистичкиот хаос, предводен од интересите на градежниот картел и корумпираните институции, резултира со нефункционални населби без основна инфраструктура, без паркинг, без канализација, а често – и без вода.
⸻
💧 Без вода во XXI век?
Во последните месеци, граѓаните на повеќе скопски населби редовно се соочуваат со рестрикции во водоснабдувањето – не поради суша или климатска катастрофа, туку поради распаднат, нефункционален систем. Водоводната мрежа е стара, руинирана и нефункционална. Новите згради, кои никнуваат како печурки по дожд, дополнително го оптоваруваат системот кој одамна вреска за рехабилитација. Иронично, додека цените на становите достигнуваат историски максимум, квалитетот на живот паѓа под нулата.
⸻
🌫️ Воздух што се сече со нож
Скопје е постојано во врвот на листата на најзагадени европски градови. Во зимските месеци, воздухот станува опасен по живот – буквално. PM-честичките се неколкукратно над дозволените граници, а државата не нуди никаква системска заштита. Децата боледуваат од астма, возрасните од карцином и срцеви болести, а власта ги игнорира алармите. Секој прозорец на станот гледа во смогот – сивило што не само што гуши, туку тивко убива.
⸻
🌡️ Урбан топлотен остров
Секојдневните температури во Скопје, особено во центарот и новите населби, се повисоки и за 5–6 степени од периферијата, поради недостатокот на зеленило, масовната бетонизација и лошото урбанистичко планирање. Во градот кој нема доволно дрвја, а има премногу асфалт, летото не се преживува без клима-уред. А кога ќе дојде рестрикција на струја или прекин на вода – станот вреден 1500€/м² станува бетонски гроб.
⸻
💸 Преценети станови во потценет град
Цените на недвижностите во Скопје се иритантно високи во однос на квалитетот што се нуди. Во населби како Аеродром, Центар или Тафталиџе, цената по квадратен метар надминува и 2000 евра, а за возврат добивате:
• Несоодветна инфраструктура
• Немање паркинг
• Пренаселеност
• Проблеми со вода
• Проблеми со струја
• Катастрофален урбанистички хаос
• Хронично загадување
И сето тоа – со кредит на 30 години и варијабилна камата.
⸻
🏃♂️ Бегање наместо населување
Сè повеќе граѓани кои имаат средства или опција за заминување, го напуштаат Скопје. „Brain-drain“ повеќе не е само академски термин, туку урбан реалитет. Младите не сакаат да останат, а повратниците од странство се шокирани од условите и од односот на властите кон граѓаните. Кој, тогаш, ќе купува станови во еден убиен град?
⸻
📉 Пазарна илузија
Станбениот пазар во Скопје се однесува како балон на илузии. Луѓето купуваат, но сè почесто за препродажба или за перање пари – не за живеење. Повеќе од 30% од становите се празни. Купени од луѓе кои не живеат тука, кои не ги чувствуваат проблемите. Но кога балонот ќе пукне – ќе пукне и фасадата на „просперитетот“.
⸻
Скопје не нуди иднина – нуди стан во стапица. Без вода. Без воздух. Со многу бетон и уште повеќе илузии.
