Српската премиерка Ана Брнабиќ побара поддршка за новата влада, која ќе има 25 министерства, а опозициските претставници уште пред денешната седница силно го нападнаа идниот кабинет со тврдење дека е премногу голем и дека ги задоволува апетитите на владејачката коалиција, а не интересите на граѓаните.
Според предлогот, новата влада ќе има четири министерства повеќе од сегашната, а критичарите наведуваат дека тоа е влада со најмногу министерства во Европа и пошироко.
Новиот состав на владата во неделата, по седницата на претседателството на владејачката Српска напредна партија, го објави нејзиниот лидер и државен претседател, Александар Вучиќ, нагласувајќи дека тоа нема да биде прозападна влада или влада наклонета кон Исток, туку просрпска влада.
По изборите во април, Вучиќ повторно ѝ го понуди мандатот за состав на влада на поранешната премиерка Ана Брнабиќ.
Во новата влада нема да бидат поранешниот министер за одбрана, Небојша Стефановиќ, чие име се поврзуваше со аферата со трговијата со оружје, во која беше вмешан татко му, како и министерот за полиција, Александар Вулин, и министерот без ресор, Ненад Поповиќ, кои отворено ја изјаснија својата поддршка за Москва во јавноста.
Без место во владата остана и поранешната потпретседателка и министерка за рударство и енергетика, Зорана Михајловиќ, откога неодамна отворено се залагаше за поконкретен пристап на земјата кон Европската Унија и усогласување со политиката на Брисел.
Министерството за евроинтеграции ѝ беше доверено на Тања Мишчевиќ, поранешната шефица на тимот за преговори со ЕУ, а претходната министерка Јадранка Јоксимовиќ наводно одбила да го смени ресорот и да го преземе Министерството за информации и телекомуникации.
Брнабиќ денеска им порача на претставниците дека „црвените линии на Србија им се јасни на сите“ и дека тоа се интересите на Србија заедно со независноста на државата во одлучувањето.
Таа ги нарече тие црвени линии светилишта посочувајќи дека тоа се „интереси на Србија, целосна независност во одлучувањето за сите прашања од внатрешната и надворешната политика во согласност со сопствените национални интереси и принципите на меѓународното право“ и „зачувување на виталните интереси и безбедноста на Србите во Косово“.
