Со децении користевме дипломатска реторика со две острици на тема НАТО и Украина и тоа резултираше со целосна катастрофа, пишува поранешниот британски премиер Борис Џонсон во авторски текст за „Вашингтон пост“.
Поминавме години кажувајќи им на Украинците дека имаме политика на „отворени врати“ во НАТО и дека тие имаат право „сами да си ја изберат судбината“ и дека Русија не треба да може да наметне вето.
И сето ова време отворено и сигнализиравме на Москва дека Украина никогаш нема да се приклучи на алијансата – затоа што многу членки на НАТО едноставно самите ќе стават вето.
Во принцип, да, во пракса, не. Тоа беше пораката.
И каков е резултатот од сето тоа? Што постигнавме со тивко говорење на двете страни?
Резултатот е најлошата војна во Европа во последните 80 години“, според Џонсон.
„Рускиот претседател Владимир Путин уништи безброј животи, домови, надежи и соништа. Ја уништи и најмалата причина да има некаква симпатија кон него или неговата параноја. Попатно, тој направи да исчезне случајот против членството на Украина во НАТО. Украинското население се сметаше за премногу поделено околу членството во НАТО; а пред 2014 година секако можеше да се бара.
Ако ги погледнеме бројките сега, поддршката за членство во НАТО во Украина отиде во стратосферата – таа е 83 проценти, според резултатите од неодамнешната анкета. Беше кажано дека Украина не е соодветно воено компатибилна со НАТО. Денес, Украинците користат вртоглаво количество различна опрема од земјите на НАТО, со најголема вештина и храброст. Нема апсолутно ништо што НАТО би можел да ги научи Украинците за водење војна – всушност, има многу што тие би можеле да не научат“, според Џонсон.
„Пред сè, се тврди дека евентуалното членство на Украина во НАТО е „провокативно“ за Путин и Русија. Вистината е дека никогаш не требаше да го прифатиме овој аргумент. Требаше да инсистираме на реалноста – дека Кремљ нема од што да се плаши кога е НАТО во прашање бидејќи е одбранбен сојуз. Но, земјите-членки го прифатија ова лажно гледиште. Признавам дека извесно време и самиот го прифаќав, пишува Џонсон.
