Македонската академија на науките и уметностите (МАНУ), Македонската православна црква (МПЦ-ОА) и Универзитетот Свети Кирил и Методиј (УКИМ) истапија со заеднички меморнадум во врска со тековните политички случувања кој го нарекуваат Македонски манифест.
Како што велат челниците на овие три институции, кај нив постои загриженост за исходот од развојот на настаните поврзани со евроинтеграцијата, која е условена од апсурдните барања на Република Бугарија.
Тие изразуваат убеденост во фактот дека како земја ги исполнуваме потребните услови за отпочнување на преговорите за евроинтеграција, па затоа ги повикуваат надлежните органи и министерства, медиумите, научните, културните и уметничките институции и здруженија, собраниските и вонсобраниските политички партии, како и сите граѓани на почитување на неколку базични принципи:
– преговорите да се водат на рамноправна и принципиелна основа, со должно почитување на меѓународното право, без никакво условување од едната или од другата страна и со почитување на достоинството на македонскиот народ;
– да се почитуваат безрезервно сознанијата на македонските општествени, хуманистички и културолошки науки во врска со автохтоноста на македонскиот народ и неговиот историски, јазичен, културен и религиски континуитет;
– да се уважуваат не само објективните факти и научната аргументација, туку и комплексната интерпретација на историските факти, настани и личности;
– да се уважуваат сознанијата, утврдените факти, усвоените теории и емпириските истражувања на современата светска славистика, лингвистика, историографија и меѓународното право, според коишто :
а) македонскиот јазик и неговите дијалектни разновидности имаат свој просторен континуитет (што значи дека македонските дијалекти постојат и надвор од границата на денешна Македонија) и свој временски континуитет (што значи дека македонскиот јазик опстојувал со векови);
б) македонскиот идентитет го црпи својот легитимитет од повеќевековните традиции, преданија, обичаи, колективна меморија, менталитет, јазикот, артикулираната свест за етнокултурната посебност, колективниот интегритет, почитта кон традиционалните религиски институции и наративот за припадноста на одреден географски и историски простор;
в) споделените места на меморија на балканските и медитеранските простори подразбираат инклузивен однос, а не ексклузивно присвојување на историјата и традицијата, подразбираат интелектуална слобода, а не робување на анахроните историски стереотипи и илузии, не културен и историски хегемонизам;
г) историската вистина не е политичка догма, туку дијалошка, повеќедимензионална категорија чувствителна на гледната точка, во тој контекст и на националниот интерес на секоја држава, вклучително и на Републиката.
Имајќи ги предвид овие сознанија, УКИМ, МАНУ и МПЦ-ОА категорично апелираат:
– процесот за евроинтеграција на нашата држава да продолжи во духот на меѓусебно почитување и уважување на вложените напори од наша страна за исполнување на критериумите,
– да се применуваат позитивните и општоприфатени меѓународни Конвенции и Декларации на ОН за правото на самоопределување и за човековите права и слободи;
– да се почитува безусловно слободно изразената волја на македонскиот народ, неговата етничка и духовна посебност;
– да се почитува волјата на македонските граѓани, припадници на македонската Република, да живеат во цивилизирани добрососедски односи и да се продолжи практиката на соработка меѓу културните, научните, образовните, религиските и економските институции, и
– да не се создава конфликтен амбиент во државата, да се сочува мирот и слободниот развиток кој подразбира просперитет, алтернатива, демократија и достоинствен живот, вклучително и љубов кон сопствената татковина и држава.
Таканаречениот Македонски манифест е потпишан од претседателот на Македонската академија на науките и уметностите,
академик Љупчо Коцарев, Архиепископот Охридски и Македонски и на Јустинијана Прима, Стефан и ректорот на државниот Универзитет „Св. Кирил и Методиј“, проф. д-р Никола Јанкуловски.
