Италијанскиот адмирал Никола се Феличе побара од германската влада да ги запре операциите за транспорт на мигранти на германската невладина организација „Си воч“, пренесува „Ил џорнале“.
Во отвореното писмо, во кое бродот „Си воч 3“ се нарекува „ропски брод“, се бара интервенција од германската држава, бидејќи бродот плови под германско знаме.
„Барам да ги преземете сите неопходни мерки за прекин на сите активности на „Си воч 3“ поврзани со превезување илегални имигранти во Италија“, напиша Де Феличе во писмото до амбасадорот на Германија во Италија.
Писмото, чии делови беа објавени во понеделникот во „Ил џорнале“, продолжува да го обвинува капетанот на бродот за кршење на неколку поморски правила и за вршење меѓународни злосторства.
„Овие дела не ја почитуваат неговата нација и неговото знаме, ставајќи ја Германија и најхристијанската германска Евангелска црква во позиција на несвесна соработка со трговците со луѓе. Како заклучок, чекам вашата влада да го отстрани чесното германско знаме од јарболот на робскиот брод „Си воч 3“, рече Де Феличе и додаде дека се надева оти германската влада ќе го направи она што е правилно.
Употребата на терминот „ропски брод“ доаѓа само еден месец откако италијанските власти уапсија неколку кинески бизнисмени во градот Прато кои користеле нелегални мигранти како робови. Тие ги принудувале да шијат медицински маски, работејќи смени до 16 часа на ден без слободни денови.
Во Италија, исто така, се појави голем проблем со тоа што мигрантите биле присилени на сексуално ропство, особено од нигериските мафијашки групи кои ги мамат жените во Италија и користат комбинација на закани и вуду ритуали за да ги принудат на соработка.
Другите земји во Европа исто така објавија голем пораст на ропството, при што луѓето, особено мигрантите, биле принудени да работат во ропски услови. Во Велика Британија, Центарот за социјална правда и добротворната организација „Правда и грижа“ објави извештај во кој се тврди дека има само во Британија само 100.000 робови.
Извештајот доаѓа откако пратеникот Ендрју Бридген тврдеше дека Лестер станал најголемо жариште за ропството со околу 10,000 луѓе кои живеат како робови во градот, а многумина работат во слаткарници за две евра на час.
